Doğuştan engelli insanların hayatın asla unutulmaz bir gerçeği olduğunu, bilişim çağındaki insanlara anlatmak için birtakım günler ve kurumlar ihdas ediyoruz. Oysa zaten hep gözümüzün önünde olan bu gerçek, her an, her birimizin kapısını çalabilir.
Bir çoğumuzun yakın çevresinde mutlaka engelli insanlar vardır. Hiç yoksa yaşlılarımızın artık normal hayat meşgalelerini kolaylıkla yerine getiremediğine mutlaka şahit olmuşuzdur.
Savaşlar, insanların sonradan engelli olma sebeplerinin başında geliyor. Gazi deyip geçtiğimiz kelimenin aslında ne büyük imtihanları özetlediğini çoğu zaman bilmiyoruz.
Bir hastalık yahut kaza sebebiyle engeli olanlarımız, tüm sağlamlarımız için çok açık bir mesaj veriyorlar. Kaza dediğimiz şey, kaderin tecellisidir ve bir adım sonrasını gözümüzle görsek de, neler olacağını ancak Allah(cc) bilir.
Hayatın her alanında engellilere engel olan şeylerle mücadele etmek, engelliler kadar engelsizlerin de vazifesi olarak karşımızda duruyor. Kurumsal bazda ise belediyeler, şehirdeki engellilere engel olan konuları çözmekle yükümlüler.
Her geçen gün, bu konudaki bilinç düzeyinin yükselmesiyle belediyelerin çalışmalarında engellilerin hayatlarını kolaylaştıracak adımlar da artıyor. Ancak hep daha iyisinin mümkün olduğu anlayışıyla yapılanların eksikliklerini söylemek, engelli ya da engelsiz hepimizin vazifesidir.
Merdiven çıkmakta büyük sorunlar yaşayan biri olarak, bu alanda karşılaştıklarımı dillendirmek ve yetkililerin dikkatini çekmek için çok uzun zamandır özellikle sosyal medyadan yazmaya devam ediyorum. Ancak ne hikmetse, yazdıklarımla ilgili şu ana kadar herhangi bir gelişmeye şahit olmadım.
2014 yılında, ilk kez sosyal medyadan belediye yetkililerine, şehir merkezindeki üst geçitlerin asansörlerinin çalışmadığını ve engellilerin, yaşlıların ve çocuk arabası olan annelerin, üst geçitleri kullanmakta çok zorluklar yaşadıklarını yazmaya başladım.
Bu konuda yazmaya 6 yıldır zaman zaman devam ettim. Hürriyet Caddesi üzerinde bulunan, özellikle eski küçük sigorta binasıyla hastane arasındaki üst geçitte, o kadar çok olaya şahit oldum ki, anlatmakla bitmez. Sigorta ile hastane arasında en çok hastalar gidip geliyordu ve hala çok kullanılan bir üst geçit olarak duruyor.
Biraz daha ileride bulunan ve eski Bedesten alışveriş merkezi varken, bir dönem çalıştığı halde sonradan çalışmaz hale getirilen yürüyen merdivenler, atıl durumda çürümeye terk edilmiş gibi duruyor.
Bu arada şehrimizde sanırım tek çalışan üst geçit asansörü, üniversite hastanesi karşısındaki üst geçitte bulunuyor. Ancak onu da kullanabilmek için büyükşehir belediyesinden engelli kartınız olması gerekiyor. Yani hastalıktan ayakta duramıyor olsanız da asansöre binemiyorsunuz. Çocuklu bir anne iseniz ve kendiniz ya da çocuğunuz hasta olsa da asansöre binemiyorsunuz. Ne yardım edecek bir görevli ne de başka bir alternatif geçiş imkanı var.
Belediyemiz, üst geçitleri kullanmak isteyen yaşlı, engelli ya da hastalarla, çocuk arabalı annelere; “ne haliniz varsa görün” diyor, bir bakıma!
En son bu yaz 20 Temmuzda sosyal medyadan, konuyu yazdığım belediyemiz, ekiplere durumun iletildiğini yazmıştı. Bir şekilde cevap vermiş olmaları bile şaşırtıcı oldu benim için, çünkü 6 yıldır yazdığım bir konuda ilk defa geri dönüş aldım. Umarım ekipler bu bilgiyi değerlendirir diye bekliyorum.
Gaziantep, her fırsatta engellilere yaptığı hizmetleri anlatarak engelli dostu şehir olduğumuz söylüyor. Ancak benim gibi yarım engelli biri bile yıllardır böyle bir sorundan muzdarip olduğu halde çözüm üretilmiyor. Diğer engelli, yaşlı ve çocuklu annelerin halini düşünmek, hem bizim hem belediyemizin görevidir. Bu vesileyle tekrar ricamı yenileyeyim:
Lütfen, Gaziantep’in tüm üst geçitlerinde asansörler çalışsın, sadece engelli kartı olanlar değil, ihtiyaç hisseden herkes kullanabilsin bu asansörleri. Yürüyen merdivenler yapılsın ve bunlar çalışsın. Balıklı parkından Eyüpoğlu Camii istikametine karşıya geçiş için bir üst geçit yapılsın, asansörü ve yürüyen merdiveni de olsun.
Engellilerin kaldırımlarda yürümelerine yardımcı olan şeritler hep bakımlı ve doğru düzgün olsun. Gözleri görmeyen hemşerilerimiz sopasıyla bulmaca çözmek zorunda kalmasın. Engelli geçişlerini eşya koyarak kapatanlara, bir daha asla yapmaya cesaret edemeyecekleri kadar ağır cezalar verilsin.
Kaldırımların otopark alanı değil yayaların yürümesi için olduğu ve esnafın ürün sergi alanı olmadığı öğretilsin bir şekilde.
Kaldırımların geçiş noktalarında engelli araçları devrilme tehlikesi atlatmasın. Eğimler, engellilere ve çocuk arabalı annelere sorun kaynağı olmasın. Kaldırımlarda sökülmüş parkeler, nasıl oluştuğu meçhul çukurlar ve rast gele dikilmiş ağaçlar olmasın. Engelliler komando eğitimi yapmak zorunda kalmasın bu şehrin kaldırımlarında.
Elektrik ya da başka hizmetlerin aktarımı için dikilmiş direklerin bir standardı ve sabit çizgide yerleri olsun; her seferinde manevra yapmak zorunda kalmasın engelliler ve çocuk arabalı anneler.
Gazi şehir Gaziantep; adına yaraşır şekilde, gerçekten gazi dostu, engelli dostu bir şehir olsun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder